Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich (SBSP) – wielka jednostka piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w 1940 r.
Żołnierze brygady nosili długie peleryny z kapturem, pochodzące z magazynów francuskich formacji artyleryjskich oraz brezentowe kurtki – półpłaszcze. Nad cholewką trzewika podhalańczycy wywijali białe, narciarskie skarpety, zakrywając częściowo owijacze. Nakryciem głowy były ciemnobrązowe berety francuskich oddziałów fortecznych z orłami wyciśniętymi z gumy.
1 Samodzielna Brygada Strzelców 1 Korpusu Polskiego
1 Korpus Polski powstał po upadku Francji i ewakuacji władz polskich do Wielkiej Brytanii we wrześniu 1940 roku. W jego skład weszła istniejąca już od lipca 1940 roku 1 Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich pod dowództwem gen. Gustawa Paszkiewicza. Jednostka ta istniała do 1943 roku i brała udział udział w obronie przeciwdesantowej wybrzeży Szkocji. Po 1943 roku jej żołnierze weszli w skład innych jednostek polskich. Odznaka ustanowiona w 1942 roku przedstawia stylizowanego orła w koronie na wieńcu laurowym.
Wymiary przypinki 62 x 43 mm, zapięcie nakrętka
