Od czasów wynalazku braci Wright samoloty przeszły długą drogę, w czasie której stały się powszechnym i łatwo dostępnym środkiem lokomocji. Swoim pojawieniem raz na zawsze zmieniły nasz sposób podróżowania i umożliwiły pokonywanie dużych dystansów w niespotykanym wcześniej tempie. Pozwoliły też spojrzeć na świat z dużego dystansu.
Prezentujemy zawieszkę samolotu, który stanowi przykład niezwykłych zdolności konstrukcyjnych polskich inżynierów epoki II Rzeczpospolitej. „Jednym z najszybszych samolotów świata jest nowy bombowiec polski, który podczas lotów próbnych osiągnął znakomitą szybkość do 400 kilometrów na godzinę” to cytat z kroniki Polskiej Agencji Telegraficznej informującej o powstaniu nowego polskiego samolotu PZL P.38B „Łoś”. Ten niezwykle szybki i zwrotny średni bombowiec dwusilnikowy był w stanie pokonać w symulowanej walce powietrznej prototyp polskiego samolotu myśliwskiego Jastrząb!
Konstrukcja ta powstała w wyniku zapotrzebowania na nowoczesny bombowiec dla polskiej armii. Odpowiedź inżyniera Jerze Dąbrowskiego na to zapotrzebowanie
przyniosła samolot nie z tej epoki! Wszystko zaczęło się w 1934 roku, kiedy to rozpoczęto pracę nad prototypem. W roku 1938 rozpoczęto produkcję seryjną. Do
wybuchu wojny wyprodukowano ponad sto egzemplarzy Łosia w dwóch polskich fabrykach. Samolot wzbudził ogromne zainteresowanie podczas targów lotniczych w
Paryżu. PZL otrzymały oferty zakupów tych samolotów. Ta wspaniała maszyna posiadała nowatorskie rozwiązania techniczne. Był to bombowiec o nowoczesnym profilu aerodynamicznym z całkowicie metalową konstrukcję. Wyposażony był w zaawansowaną hydraulikę, nowoczesny system paliwowy oraz chowane podwozie. Wersja P.37B – pierwsze bombowce serii B rozpoczęto produkować jesienią 1938. Samolot w tej wersji posiadał nowe silniejsze silniki PZL Pegasus XX. Wersja „B” charakteryzowała się też poprawioną konstrukcją. Przed wybuchem wojny powstała Brygada Bombowa, składająca się z dwóch dywizjonów wyposażonych w samolot „Łoś”.
Już podczas drugiego dnia wojny 1939 roku wykonano pierwsze bombardowania z użyciem tego samolotu. W kolejnych dniach podczas dziesiątek lotów bojowych
zrzucono setki bomb. Podczas jednego tylko 4 września wykonano 60 lotów zrzucając 50 ton bomb. Podczas Kampanii Wrześniowej łącznie Łoś odbył 135 misji bojowych, podczas których zrzucono ponad 100 ton bomb.
Dane techniczne wersji PZL P.37B: prędkość maksymalna z pełnym udźwigiem bomb: 412 km/h. Pułap praktyczny (przy masie 8580 kg) to 5900 m, zasięg 1500 m. Samolot posiadał dwa silniki Bristol Pegasus XX o mocy 918 KM.
Załogę stanowiły 4 osoby: dowódca-obserwator, pilot, strzelec, strzelec-radiotelegrafista. Samolot wyposażony był 3 karabiny maszynowy (wz. 37 „Szczeniak”) kalibru 7,92 mm. Inną wersją uzbrojenia były 2 karabiny maszynowe wz.37i i 1 karabin maszynowy Vickers F kal. 7,7 mm). Bombowiec zabierał 2580 kg bomb.
Samolot PZL P.37B był szczytowym osiągnięciem polskiego przemysłu lotniczego II Rzeczpospolitej.
