Myśliwiec MiG-29 pozwala (jako nieliczna z konstrukcji lotniczych) na wykonanie tzw. „manewru zerowej prędkości” zwanego inaczej „kobrą Pugaczowa”. Manewr ten wykonał po raz pierwszy publicznie Wiktor Pugaczow podczas salonu w Le Bourget w 1989 roku właśnie na samolocie MiG 29. Potwierdził tym niezwykłe zdolności areodynamiczne tej maszyny.
MiG-29 jest jednym z najskuteczniejszych myśliwców taktycznych w historii lotnictwa, godnym następcą wcześniejszych modeli Mig-a. Jego niewiarygodna zwrotność i łatwość manewrowania oraz doskonałe uzbrojenie pozwalają zmierzyć się z najlepszymi amerykańskimi samolotami bojowymi.
MiG-29 „Falcrum-A” wyszedł z biura konstrukcyjnego Mikojan – Gurewicz. Prototyp wzbił się w powietrze 6 października 1977 r. Produkcje seryjną rozpoczęto w moskiewskich zakładach MAPO w 1982 roku. Maszyna jest w praktyce nie do pokonania w bezpośrednim starciu. MiG-29 jest niezwykle zwrotny oraz łatwy w manewrowaniu, ma lepsze możliwości wyśledzenia wroga; także pociski R-27 (AA-10), a nawet i R-73 (AA-11) są lepsze od swoich zachodnich odpowiedników. Testy wykazały także, że bardzo trudno wprowadzić samolot w korkociąg.
MiG-29 wykazuje ponadprzeciętne osiągi, jest mniej ekonomiczny, ale za tańszy od zachodnich myśliwców. Pod wieloma względami maszyna ta może z powodzeniem konkurować z innymi samolotami bojowymi. Choć wycofano ją z seryjnej produkcji na początku lat 90-tych aczkolwiek ich kompleksowa modernizacja jest traktowana priorytetowo przez rosyjskie siły powietrzne. Aż do rozpadu Związku Radzieckiego MiG-29 służył wielu rosyjskim pułkom gwardyjskim.
MiG-29 był wyposażony w bardzo sprawny, wielofunkcyjny radar, mogący śledzić jednocześnie do 10 celów i naprowadzać rakiety na cztery z nich. Przed kabiną pilota znajduje się „oko” opto-elektronicznego systemu celowniczego współpracujące z nahełmowym systemem wskazywania celu. W porównaniu do wcześniejszych radzieckich samolotów, MiG-29 zapewnia załodze lepszą widoczność. Można go również tankować w powietrzu i awaryjnie upuszczać paliwo. Samolot posiada oddzielnie główne i startowe wloty powietrza do silników. Hydraulicznie zamykają się zasłonki wlotów głównych w momencie, gdy przednie podwozie dotknie pasa startowego lub otwierają się, gdy się od niego oderwie.
MiG-29 jest jednym z najszybszych myśliwców. Osiąga prędkość maksymalną 2400 km/h (2,3 Ma) na wysokości 10 000 metrów. Jego zasięg maksymalny to 2100 km z dodatkowym paliwem. Dzięki pięciu wewnętrznym zbiornikom paliwowym o łącznej pojemności 4300 l oraz możliwości podwieszania zewnętrznych, MiG-29 posiada coraz większy zasięg w kolejnych modyfikacjach. MiG-29 dzięki temu, że rozwija duże prędkości na pułapie operacyjnym, może niszczyć również wysoko lecące rakiety.
W przeciwieństwie do innych samolotów MiG-29 może wykonać ślizg na ogon, sławny rosyjski dzwon, niknąc ponoć na moment z radarów przeciwnika.
